miércoles, marzo 21, 2007

El tiempo

Es curioso como un segundo hace que una vida entera cambie.
Después de ver tan cerca como alguien estaba luchando entre la vida y la muerte cambia las prioridades en la vida.
En este caso se está resolviendo bien, poco a poco se va recuperando y en dos semanas estará en rehabilitación. Todavía no se sabe si va a recuperar la movilidad y sensación de su lado izquierdo, pero las expectativas son altas.
No sé si es por la situación entera o por casualidad pero estamos en un momento extraño. El rumbo de nuestras vidas está cambiando hacia direcciones que no esperábamos. Seguramente nos iremos definitivamente de Islandia en ocho meses. ¿Y luego? No se sabe, no tenemos claro el lugar ni lo que vamos ha hacer. Lo único que se puede vislumbrar ante el humo denso de ideas es que intentaré entrar en alguna universidad para estudiar violonchelo o canto para el curso 2008/2009.
La idea no me atrae en absoluto, nunca me ha gustado el sistema educativo. Por esa razón voy a intentar buscar y ser aceptada en una buena universidad y lo cierto es que no va ha ser en España.
Supongo que con un poco de voluntad y paciencia los caminos se irán abriendo y finalmente podré tomar una decisión ajustada a mis perspectivas de futuro.
Futuro, otro pensamiento indeciso. No sé todavía de qué me gustaría trabajar. Sé que mi vida gira entorno a la música pero no sé hasta que punto las salidas que tiene me atraen. Quizás primero debo entrar en el sistema y obtener un certificado que demuestre subjetivamente lo que he hecho y a partir de ahí encontrar un trabajo. Luego podré ver si me satisface o no.

2 comentarios:

Soña dijo...

Ja podries tornar per españa... q portes massa temps fora!! jeej doncs a veure si et fem alguna visita per islandia abans de q marxisss!! petonets wapa!! et vaig llegint :P

marions dijo...

Potser si que tornarem, mai se sap. Doncs sip ja parlarem més endavant cap a l'estiu i veiem si ens ho podem montar, com els vells temps... Petonets guapa, jo també et vaig llegint.